"اینترنت طبیعت"| کشف علمی یک شبکه پنهان که سیستم‌های بیولوژیکی را کنترل می‌کند

به گزارش مجله خبری نگار، تیمی از دانشمندان - به رهبری دکتر اولریش بروسی از مرکز تحقیقات تنوع زیستی آلمان و دانشگاه ینا - این شبکه را "اینترنت طبیعت" نامیده‌اند.

اکوسیستم‌های تحت پوشش اینترنت طبیعت محدود به زنجیره‌های غذایی (جایی که یک موجود زنده شکار دیگری می‌شود) نیستند، بلکه شبکه‌های پیچیده‌ای هستند که در آن ارگانیسم‌ها سیگنال‌های متنوعی مانند بو‌ها، صدا‌ها و نور را مبادله می‌کنند، که رفتار موجودات زنده از حیوانات و گیاهان گرفته تا میکروب‌ها را کنترل می‌کند.

به عنوان مثال، گرگ هنگام بوییدن گوزن مسیر خود را تغییر می‌دهد، در حالی که گوزن وقتی خطر را احساس می‌کند پنهان می‌شود. کفتار همچنین پرنده عقاب را که در آسمان می‌چرخد دنبال می‌کند و آن را نشانه‌ای از طعمه می‌داند. حتی گیاهان به نور یا گرما پاسخ می‌دهند، در حالی که عنکبوت‌ها تار‌های خود را در جایی که حشرات فراوان هستند می‌سازند.

محققان سه نوع اصلی ارتباط را در "اینترنت طبیعت" شناسایی کردند:

پیوند‌های غذایی: مانند ردیابی طعمه توسط شکارچی از طریق آثار، یا فرار طعمه هنگام بوی خطر.

پیوند‌های صرفا اطلاعاتی: جایی که ارگانیسم‌ها سیگنال‌های غیرمستقیم را مبادله می‌کنند (به عنوان مثال رابطه بین کفتار و عقاب).

پیوند‌های اکولوژیکی: مانند پاسخ کنه‌ها به نور یا تغییر رنگ آفتاب پرست‌ها برای سازگاری با محیط اطراف.

اولریش بروزی، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت که "اینترنت طبیعت" درک ما از تعاملات موجودات زنده را تغییر می‌دهد و درک ما را از نحوه تعامل حیوانات، گیاهان و میکروب‌ها در دنیای زنده تغییر می‌دهد.

نگرانی ویژه اختلال در این شبکه‌ها توسط انسان است، جایی که سر و صدای جاده صدای قورباغه‌ها را خاموش می‌کند، نور‌های مصنوعی کنه‌ها را گیج می‌کند و مواد شیمیایی مانع از بو‌هایی می‌شوند که مورچه‌ها برای هماهنگی استفاده می‌کنند، نه تنها زیستگاه‌ها را از بین می‌برند، بلکه "زبان" اساسی طبیعت را نیز مختل می‌کنند.

این مطالعه نشان داد که از دست دادن این سیگنال‌ها منجر به ناتوانی موجودات در یافتن غذا، عدم تولید مثل و ناتوانی در جلوگیری از خطرات می‌شود.

اولریش بروزی، نویسنده اصلی این مطالعه، تاکید کرد که "اینترنت طبیعت" درک ما از تعاملات موجودات زنده را تغییر می‌دهد و درک ما از ماهیت تعامل بین حیوانات، گیاهان و میکروب‌ها در دنیای زنده را تغییر می‌دهد.

نگرانی خاص مداخله انسان در مختل کردن این شبکه‌ها است، زیرا صدای جاده صدای قورباغه‌ها را کاهش می‌دهد، نور‌های مصنوعی کنه‌ها را گیج می‌کند و مواد شیمیایی مانع از بو‌هایی می‌شوند که مورچه‌ها برای هماهنگی استفاده می‌کنند. این نه تنها زیستگاه‌های طبیعی را از بین می‌برد، بلکه "زبان طبیعت" اساسی را نیز مختل می‌کند.

این مطالعه همچنین نشان داد که از دست دادن این سیگنال‌ها منجر به موارد زیر می‌شود:

* ناتوانی موجودات زنده در یافتن غذا

* شکست در فرآیند‌های تولید مثل

* ناتوانی در اجتناب از خطرات